Żyworódka pierzasta

Żyworódka pierzasta (Kalanchoe daigremontina) – zastosowanie i informacje o substancji

To wieloletnia, wiecznie zielona roślina o łodydze dochodzącej do 1 metra wysokości. Jej soczyste sercowate liście osiągają do 30cm długości. Na ich brzegach wyrastają zarodki zdolne do łatwego zakorzeniania się. Posiada bardzo szerokie zastosowanie zarówno zewnętrzne jak i wewnętrzne.

To niezwykła roślina – dosłownie z dnia na dzień leczy wszelkie trudno gojące się rany i wszelkiego rodzaju infekcyjne zmiany skórne.

Właściwości antyseptyczne to tylko jedna z wielu jej niezwykłych cech leczniczych. Inną cechą jest jej pozytywny wpływ proces przywracania metabolicznej równowagi organizmu.

Surowcem leczniczym są świeże liście lub świeże szczypty pędów, z których otrzymuje sie sok lub miazgę. Sok zawiera flawanoidy, katechiny, witaminę C i mikroelementy: glin, magnez, selen, wapń, potas, krzem, mangan, miedz i inne.

Działa bakterio- i wirusobójczo, pobudza regeneracje uszkodzonych tkanek, działa uodporniająco. Leczy trudno gojące sie rany, poparzenia, odleżyny i wrzody, zapalenia błony śluzowej, paradontozę zapalenie spojówek.

Stosowana jest w chirurgii, zwłaszcza przy przeszczepach skórnych. Sok lub liście pomagają po chemio i radioterapii, wzmacniają serce, poprawiają i regulują układ krążenia. Żyworódka ma właściwości żółciopędne, pomaga w leczeniu prostaty. Poprawia pamięć.

Zastosowanie zewnętrzne

• Wszelkie uszkodzenia powierzchniowe skóry, głębokie zranienia cięte i szarpane, blizny pooperacyjne, pęknięcia poporodowe, pęknięcia sutków itd.
• Oparzenia skóry
• Wrzodziki, trądzik, wągry
• Ropne chroniczne wycieki
• Długo niegojące się rany
• Egzema, wyprysk atopowy
• Łupież
• Brodawki (popękane)
• Piegi
• Gangrena (jak i choroba Bürgera)
• Reumatyzm
• Zapalenia stawów
• Bóle głowy